اسلام می گوید : عبادت که می خواهی بکنی، یک وقت مشخص و معینی دارد و دقیقه اش هم حساب می شود.

وقت نماز صبح از اول طلوع صبح تا اول طلوع آفتاب است و اگر عمداً یک دقیقه قبل از طلوع صبح یا بعد از طلوع آفتاب شروع کنی، نمازت باطل است، درست نیست. باید بین این دو باشد. نمی شود بگویی من فعلاً خوابم می آید، الآن یک ساعت به طلوع  صبح مانده، خدا که خواب و بیداری ندارد، مگر خدا در بین الطلوعین -العیاذ بالله- لباس رسمی اش را می پوشد و آماده قبول کردن نمازها می شود؟! برای خدا که تمام ساعات و همه لحظات علی السویه است، لا تاخذه سنه و لا نوم، من دیشب بیدار خوابی کشیده ام، خیلی خوابم می آید، می خواهم نیم ساعت زودتر نمازم را بخوانم!

انضباط وقت را باید بشناسی. جز در وقت خودش در وقت دیگر نباید نماز بخوانی. آیا از نظر خدا فرق می کند که این وقت یا آن وقت باشد؟ نه، از نظر تو فرق می کند؛ تو باید با این نماز تربیت شوی. اگر شب تا ساعت٢ نیمه شب هم بیدار بودی، باید بین الطلوعین بیدار شوی و نمازت را بخوانی. نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء هم همین طور است؛ قبل از وقت قبول نیست، بعد از وقت هم قبول نیست.

می گویید نماز عبادت است، خداپرستی است، خداپرستی را به این مسائل چه کار؟ نه، در اسلام خداپرستی به این مسائل مربوط است. اسلام بین عبادت و پرستش و مسائل دیگر جدایی قائل نیست.

(کتاب آزادی معنوی، استاد شهید مطهری رحمته علیه)