حدیثی تکان دهنده

اهمیت حفظ آبروی برادر مؤمن

امام صادق (عليه السلام) فرمودند:

” کَذِّبْ سَمعَکَ و بَصَرَکَ عَن أخیک. فَإنْ شَهِدَ عِندَکَ خَمسونَ قَسامَةً:
“أنّه قال” و قالَ: “لَم أقُلْ"، فَصَدِّقْهُ و کَذِّبْهُم

☝اگر از برادرت چیز بدی دیدی یا شنیدی چشم و گوش خود را تکذیب کن،
اگر پنجاه نفر به تو گفتند:
او چنین گفت
و خودش گفت: من چنین نگفتم، حرفش را قبول کن و حرف آن ها را نپذیر.

وسائل الشیعة، ج٨، ص٦٠٩
اللهم صل علی محمدوآل محمدوعجل فرجهم..

برخي بر اين باورند كه پاك بودن دل در رسيدن به سعادت كافي است

اما قران ان را شرط لازم و نه كافي دانسته است:
ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ، ﺍﮔﺮ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﭘﺎﮎ برايش ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺁﻣﻨﻮﺍ ‏»
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﮔﻔﺘﻪ :
‏« ﺁﻣَُﻨﻮﺍ ﻭَ ﻋَﻤِﻠُﻮﺍ ﺍﻟﺼَّﺎﻟِﺤﺎﺕ »
ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻢ ﺩﻟﺖ ﭘﺎﮎ ﺑﺎﺷﺪ
ﻫﻢ ﮐﺎﺭﺕ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ
ﺍﮔﺮ ﺗﺨﻤﻪ ﮐﺪﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﯽ ﻭ ﻣﻐﺰﺵ ﺭﺍ ﺑﮑﺎﺭﯼ ﺳﺒﺰ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ .
ﭘﻮﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﮑﺎﺭﯼ ﺳﺒﺰ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ . ﻣﻐﺰ ﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻫﻢ ﺩﻝ،ﻫﻢ ﻋﻤﻞ !!
ﺁﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺠﺘﻬﺪﯼ

امام موسي كاظم عليه السلام مي فرمايند:

 اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ به العَبدُ اِلی اللهِ بَعدِ المَعرِفَةِ به، الصَلوةُ
بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، نماز است.

مهارتهای علامه طباطبایی

فرزند علامه :
« پدرم از نظر فردی، هم تیرانداز بسیار ماهری بود و هم اسب سواری تیزتک و به راستی در شهر خودمان- تبریز- بی رقیب بود، هم خطاطی برجسته بود، هم نقاش و طراحی ورزیده، هم دستی به قلم داشت و هم طبعی روان در سرایش اشعار ناب عارفانه و ….، اما از نظر شخصیت علمی و اجتماعی، هم استاد صرف و نحو عربی بود، هم معانی و بیان، هم در اصول و کلام کم نظیر بود و هم در فقه و فلسفه، هم از ریاضی( حساب و هندسه و جبر) حظی وافر داشت و هم از اخلاق اسلامی، هم در ستاره شناسی (نجوم) تبحر داشت، هم در حدیث و روایت و خبر و …، شاید باور نکنید که پدربزرگوار من، حتی در مسائل کشاورزی و معماری هم صاحب نظر و بصیر بود و سالها شخصاً در املاک پدری در تبریز به زراعت اشتغال داشت و در ساختمان مسجد حجت در قم عملاً طراح و معماری اصلی را عهده دار بود و تازه اینها گوشه ای از فضایل آن شاد روان بود وگرنه شما می دانید که بی جهت به هر کس لقب علامه نمی دهند و همگان بخصوص بزرگان و افراد خبیر و بصیر هیچکس را علامه نمی خوانند مگر به عمق اطلاعات یک شخص در تمام علوم و فنون عصر ایمان آورده باشند.

فرزند علامه طباطبایی و همسر شهید قدوسی می‌گوید: علامه این اواخر که برای مداوا به خارج رفته بود، پزشکان گفته بودند این مغز به اندازه ۷۰۰ سال کار کرده و تمام چروک‌هایش باز شده؛ دیگر هیچ علاجی برای آن نیست!

ناگفته هایی از زندگی علامه طباطبایی

چرا زنان مسلمان برای چادر، رنگ مشکی را انتخاب نموده‌اند؟
رنگ مشکی معانی زیادی دارد.
اگر به همه معانی و علت استفاده از رنگ مشکی در دیگر کشورها نظر بیفکنیم، دیگر تهمت غم و افسردگی به آن نمیدهیم.

-رنگ مشکی رنگ اقتدار و بزرگی و برتری است
به همین دلیل در ورزش‌های رزمی کمربند مشکی به عنوان بالاترین درجه در نظر گرفته شده است.

-رنگ مشکی رنگ دانایی است.
به همین دلیل جهت دانا نشان دادن قاضی‌ها و وکیل‌ها در جهان غرب همچنان از رنگ مشکی یا سورمه‌ای بسیار سیر که به مشکی می‌زند استفاده می‌شود.
لباس و کلاه فارغ‌التحصیل‌های بیشتر رشته‌ها نیز مشکی است.

-رنگ مشکی رنگ تقدس است
به همین دلیل ردای کشیش‌ها، راهب‌ها و راهبه‌ها به رنگ مشکی است.

-رنگ مشکی رنگ هیبت و عظمت است
به همین دلیل رنگ سنگ‌های کعبه و رنگ پرده آن مشکی‌انتخاب شده است تا عظمت آن بیشتر احساس‌شود.

- رنگ مشکی رنگ نجابت و شرافت است.

و لذا یک زن مسلمان با استفاده از رنگ مشکی برای چادر و حجابِ برترِ خود،
اقتدار خود
دانایی خود
تقدس خود
هیبت و عظمت خود
نجابت و شرافت خود را
به همراه دارد

افزايش روحاني بزرگترين خدمت

آیت الله نوری همدانی طی بیاناتی فرمودند : ” به دلیل کمبود روحانی،درکشور بیش از30هزار مسجد تعطیل داریم
رفقای مومن، اگر قلبتان برای اعتلای اسلام میتپد، بهترین کمک به پیامبر اعظم(ص) این است که نوجوانان علاقمندی که نزدیک به اخذ مدرک دیپلم هستند را با مشاوره و با کمک روحانیون به سمت حوزه های علمیه سوق بدهید تا بتوانند با اخذ مدرک حوزه،ملبس به لباس روحانیت بشوند و از این طریق در جهت جهانی شدن اسلام عزيز تبلیغ کنند و دنیا و آخرت خودشان و شمارا آباد کنند…
افزایش روحانی ولایتمدار، بزرگ ترین خدمت به فرهنگ و مهمترین نیاز جامعه اسلامی است…

بخشي از سخنراني حاج خانم لواسانی با موضوع آياتي در رابطه با حضرت زهرا(س) در حوزه فاطميه(س)
در احاديث شيعه و سني وارد شده كه سوره قدر و كوثر و همچنين آيات تطهير و هل أتي در شان اين بزرگوار نازل شده است
ایه تطهیر ماقبل و ما بعدش در مورد همسران پیامبر بوده که از زنان پیامبر خواسته شده خودنمایی نکنند
و بعد ایه تطهیر اومده كه صيغه ان جمع مذكر مي باشد
و دوباره صیغه های فعل به جمع مونث برمیگردد
در زبان عربي تنها در صورتي صيغه مذكر به كار مي رود كه حداقل يك مرد در ان جمع باشد بنابراين قطعا اين اين آيه در مورد همسران پيامبر(ص) نيست . در احاديث شيعه و سني وارد شده كه پس از نزول اين آيه به مدت ٨ يا ٩ ماه حضرت رسول هر روز به خانه دختر گرامي شان رفته و اين ايه را با صداي بلند تلاوت كرده و مي فرمودند السلام عليكم يا اهل البيت
خداوند در سوره مبارک حجر میفرمایند ما خودمان ذکر را نازل کردیم خودمان هم حفاظت می کنیم.
این جز محافظت هاست بین دو ایه یک ایه متفاوت می آید تا دشمنان را از تحریف باز دارد.

در مورد سوره کوثر .. کلمه کوثر فقط می تونه در مورد حضرت زهرا باشد
معطی خداست
معطا پیامبر است یعنی کوثر به پیامبر اعطا شد.
و بعد مبفرمایند ما این کوثر رو به تو عطا کردیم پس به شکرانه اش نماز بخوان و قربانی کن یعنی انقدر این نعمت بزرگ است که برای شکرانه اش نماز که بالاترین فروع دین مي باشد برایش توصیه شده.
پیامبر در مورد سوره قدر فرمودند لیله القدر فاطمه
فاطمه (س) حقيقت شب قدر بزرگترين و با عظمت ترين شب است
فاطما بضعه منی
فاطمه مهجة قلبی.. یعنی فاطمه مایه حیات من است
فاطمه بهجه قلبی… یعنی فاطمه را میبینم شاد می شوم
در عظمت اين بزرگ بانو همين بس كه امام رضا(ع) در رابطه با عظمت ايشان مي فرمايند:
نحن حجة الله عليكم و امنا فاطمة حجة الله علينا

نظر مقام معظم رهبری در خصوص عمره مفرده：

اگر از من سؤال کنند کسی ثروتی تولید کند برای اینکه بیست نفر یا صد نفر انسان را که زندگیشان سرشار از محرومیت است، به نوا برساند، یا مثلاً فرض بفرمایید که پنجاه نفر را که در فلان شهر زندگی میکنند و در آرزوی یک بار زیارت قبر مطهر علی‌بن‌موسیالرضا در حسرتند و نتوانستند بروند، اینها را با ثروتش به زیارت ببرد، این بهتر است یا با همین پولی که میخواهد با آن تولید ثروت کند، ده سال پشت سر هم عمره برود؟

، بنده به طور قطع و یقین و بدون هیچ تردید خواهم گفت اولی مقدم است.

حالا هر سال عمره نرود.

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3377

علامه محمدباقر مجلسی فرمودند:
مشغول مطالعه بودم به اين دعا رسيدم و آن را خواندم:

(بسم الله الرحمن الرحيم. الحمدلله من اول الدنيا الی فنائها. و من الاخرة الی بقائها. الحمدلله علی كل نعمة. واستغفرالله من كل ذنب واتوب اليه و هو ارحم الراحمين)

بعد از يك هفته مجدد خواستم آن را بخوانم كه در حالت مكاشفه ندايی شنيدم از ملائك كه ما هنوز از نوشتن ثواب قرائت قبلی فارغ نشده ايم.

نهج الفصاحه،صفحه ٣٢٢
قصص العلماء،صفحه ٨٠٢]

یک مصاحبه طولانی ولی فوق العاده با محمد النور الزاکی در مجله 76 امتداد چاپ شده…
فقط یکبار بخونید
خواندن اين مصاحبه حداقل دو فايده مهم دارد

اول اينكه كمي درباره كشور مهم سودان اطلاعات پيدا مي‌كنيم. با توجه به اينكه اكثر ما يكباره بعد از خبر دو تكه شدن اين كشور اسلامي، با نام آن آشنا شديم حتما جالب است. علاوه بر اين، با خواندن اين گفتگو يكبار ديگر و از نزديك درخواهيم يافت كه صدور انقلابي كه خميني كبير از آن دم مي‌زد يعني چه و فرهنگ انقلاب تا كجا رفته است.

«سیدمحمد، سیاه‌پوست است، اما نور معنویت در چهره‌اش موج می‌زند. طلبه‌ای است فاضل و باسواد و از همه این‌ها مهم‌تر، بابصیرت. اوضاع سیاسی ایران و جهان و اسلام را خوب می‌شناسد و سخت شیفته‌ی آرمان‌های امام است.

سودان بزرگ‏ترین کشور قاره‏ی آفریقا و دومین کشور عرب بعد از الجزایر است. در قرن نوزدهم میلادی، سودان منطقه‏ای ملوک‏الطوایفی بود که بر هر بخش آن، امیر، شیخ یا ملکی حکومت می‏کرد.

در این زمان، غلبه‏ی استعمار انگلیس، اشغال سودان به دست مصری‏ها برای سلطه بر معادن طلا و برقراری نظام بردگی، و وابستگی رؤسای قبایل و حاكمان محلی به انگلیسی‏ها، مردم را واداشت تا به رهبری یکی از سادات حسنی به نام «محمد احمد مهتدی»، معروف به «مهدی سودانی» -که در میان مردم از قداست بسیاری برخوردار بود و ادعای مهدویت کرده بود- علیه مصری‏ها و انگلیسی‏ها قیام کنند.

مهدی سودانی از اصول و اندیشه‏های «سید جمال‏الدین اسدآبادی» پیروی می‏کرد و قصد داشت که یک حکومت اسلامی در سودان ایجاد کند. بسیاری از مردم سودان که در فقر و فلاکت به سر می‏بردند، به او پیوستند و مهدی سودانی توانست به کمک یاران خود –که آن‌ها را «انصار» نامیده بود- شکست سختی به انگلیسی‏ها وارد کند.

پس از مرگ محمد احمد، حکومت به‏ دست یکی از دوستان نزدیک و صمیمی‏اش افتاد، ولی دیگر از آن آرمان‏ها و هدف‏هایی که محمد احمد برایشان قیام کرده بود، فاصله گرفت تااین‏که انگلیسی‏ها تومار آن را در هم پیچیدند.
مردم سودان جنوبی از نظر فرهنگی و نژادی با مردم شمال آن متفاوت بودند. حدود ۳۵درصدِ مردمِ سودان جنوبی، مسیحی، ۳۵درصد مسلمان و بقیه لائیک، بی‌دین و پیرو ادیان جادویی هستند.

در سال ۱۹۵۵ میلادی، کلیسا با حمایت انگلیس، ساکنان جنوب را ترغیب کرد تا از حکومت مرکزی، اعلام استقلال کنند. از آن‌جا که ۷۰درصد ذخایر نفت سودان و سرچشمه‏ی رود نیل در جنوب آن قرار داشت، این منطقه اهمیت ویژه‏ای داشت. این مبارزه پنجاه سال ادامه پیدا کرد تااین‏که بالاخره در سال ۲۰۰۵، سودان جنوبی به‏عنوان کشوری مستقل، از سودان جدا شد.
اکنون استفاده از نام‏های اسلامی و عربی و پوشیدن دشداشه در سودان جنوبی ممنوع است.

بیش‌تر مردم سودان، مسلمان هستند و تنها یک یا دو درصدشان مسیحی‏اند. مسلمانان هم سه دسته‏اند؛ دسته‏ی اول شیعیانند که تولّی و تبری دارند و شریعت و احکام را کامل انجام می‌دهند؛ یعنی ملتزم به اصول و فروع تشیع هستند و اصول پنج‏گانه و فروع ده‏گانه‌ را قبول دارند. به آن‌ها «مستبصرین» هم می‌گویند که درصد بسیار کمی دارند.

گروه دوم، خود را شیعه می‌دانند، اما درواقع شیعه نیستند. آن‌ها با اهل‌بیت(ع) و مباحث اعتقادی اصلاً کاری ندارند و تنها در جریان خط سیاسیِ مقاومت هستند. خود را «شیعه‌ی سیاسی» می‌نامند. یعنی می‏گویند، ما خط و فکر امام را قبول داریم، علیه استکبار قیام می‏کنیم و با مستضعفان هستیم، ولی در زمینه‏ی اعتقادی پیرو مذاهب اهل سنت هستند.

بسیاری از آن‌ها کودکانشان را خمینی، خامنه‏ای یا حسن نصرالله می‏نامند، اما فقط بُعد سیاسی انقلاب اسلامی را قبول دارند.

گروه سوم هم که «صوفی» نامیده می‏شوند، خود را شیعه نمی‏دانند، اما از گروه دوم شیعه‌ترند. آن‌ها اهل‌بیت(ع) را امامان خود می‌دانند، اما دیگران را هم قبول دارند؛ یعنی از دشمنان اهل‌بیت(ع) برائت نمی‌جویند. ۶۰درصد مردم سودان جزو این گروه بوده و همه یا بیش‌ترشان سادات هستند. تعداد کمی از مردم سودان هم وهابی هستند.

(مي‌توان سودان را كشوري شيعي دانست) به همین دلیل است که «یوسف قرضاوی» می‌گوید، سودان را از چنگ شیعیان درآورید، سودان دارد شیعه می‌شود. درست است که تعداد گروه اول کم است، ولی گروه سوم خیلی به آن‌ها نزدیکند. الآن مدتی است که در طول سال، چهارده جشن برای چهارده معصوم(ع) می‏گیرند یا می‌گویند، باید رفتن به زیارت را احیا کرد و زنده نگه‌ داشت. تبرک و توسل را قبول دارند و خیلی علیه وهابیان عمل می‌کنند، ولی گروه دوم اصلاً با وهابی‌ها کاری ندارند و شاید با آن‌ها همراه هم می‏شوند.

اگر اکنون، شمال آفریقا تاحدی به تشیع رو آورده است، به‏دلیل جنگ ۳۳روزه است. آن‌ها هرچه داشتند، تجربه کردند و آزمودند، ولی به نتیجه نرسیدند؛ بنابراین پس از چهارده قرن به تشیع رو آوردند. دیدند تنها چیزی که باقی مانده است، تشیع است.

بااین‏حال باز هم ایران ام‌القرای جهان

اسلام است.

وقتی انقلاب به پیروزی رسید، مردم با امام آشنا شدند؛ بنابراین وقتی ایشان به ملکوت اعلی پیوستند، مردم ایشان را می‌شناختند؛ بااین‏حال، شناخت هنوز کم است و در حد نخبگان، فرهیختگان و دانش‏جویان است.

الآن که شما دارید فعالیت رسانه‏ای می‌کنید؛ امیدوارم این محصولات را به زبان‌های دیگر هم عرضه کنید تا دیگران هم از آن‌ها مطلع شوند. شما باید ارزش‌ها، فداکاری‌ها، اشک‏هایی که از ترس خدا در شب جاری شده و خون‏هایی را که در راه خدا ریخته شده است، به دیگران بگویید. این‌ها بی‏نظیر بودند و در هیچ جنگی رخ ندادند؛ جز در کربلا. حتی در صفین هم این‌طور نبوده است.

ما فکر می‏کردیم که جنگ ایران و عراق، جنگی میان دو ارتش بوده که اصلاً بحث دین و جهاد در راه خدا در آن مطرح نبوده است. این باید گفته شود. شما در زمینه‏ی دفاع مقدس، فعالیت فرهنگی می‏کنید، ولی این فقط در داخل کشور خودتان و به زبان فارسی است. در کل دنیا فقط صدمیلیون فارسی‏زبان داریم که آگاه شدند و بقیه نه. شما در بُعد رسانه، ضعیف عمل کردید. ما در کشور خود، شیعه بودیم، اما وقتی به این‌جا آمدیم، این مسائل را فهمیدیم.

البته اکنون مقاومت و پایداری جمهوری اسلامی و پیشرفت‌های آن در تمام زمینه‌ها یکی از معرفه‌های انقلاب اسلامی است که بسیار هم تأثیرگذار است. ملت‏ها در این یکی، دوساله به خودباوری رسیده‏اند و اگر قبلاً یک راه‏پیمایی می‌کردند و سرکوب می‌شدند، الآن می‌گویند، ما می‌توانیم. این «ما می‌توانیم» مال امام است.

من و خانواده‏ام جزو گروه سوم بودیم. عمویم، «سیدمجاهد الزاکی» که استاد دانشگاه است، در سال ۱۹۸۴؛ یعنی پنج سال بعد از پیروزی انقلاب، به عشق امام، شیعه شد، بعد از ایشان، عموی دیگرم و برادر بزرگ‏ترم شیعه شدند و از آن پس، تشیع در خانواده‏ی ما جاری شد. شش، هفت سال بعد؛ یعنی زمانی که سیزده، چهارده ساله بودم، من هم شیعه شدم.

تنها مبلغان ایرانی که در زمینه‏‏ی مسائل فرهنگی در سودان فعالیت می‏کردند، «شیرازی» بودند که از نام جمهوری اسلامی و محبوبیت امام استفاده می‏کردند، اما دیدگاه خوبی درباره‏ی نظام، امام و آقا نداشتند. تا طرف شیعه می‌شد، نگاهش را به ایران منفی می‏کردند. آن‌ها خیلی تبلیغ می‏کردند، به‏حدی‏که وقتی شیعیان سودان بیش‌تر شدند، بیش‌ترشان شیرازی بودند.

بله، من دو بار به مناطق عملیاتی جنوب و غرب رفته‏ام. جبهه برای ما میعادگاه شده و ما با رفتن به آن‌جا روحیه می‌گیریم. در آن‌جا حس می‏کنیم که در کربلا هستیم و اگر شهید شویم یا زنده بمانیم، باید در این راه بمانیم؛ مثل مجاهدانی‏ که آمدند و خودشان را در راه خدا تقدیم کردند. اما وقتی به قم می‏آییم، متأسفانه سرد می‌شویم.

در آن‌جا با خود می‏گویم، آیا ما هم حاضریم مثل این‌ها خون یا آبرویمان را فدای انقلاب کنیم؟ آن‌ها کاری کردند که خیلی از مدعیان نمی‌کنند. سخت‌تر از این وقتی است که می‌بینید، بعضی‌ها که با آن‌ها بودند و در این دنیا مانده‏اند، خراب شده‏اند؛ یعنی امتحان جبهه برایشان آسان‌تر از امتحان پول، منصب و… بوده است. من می‌ترسم که به جنگ نروم و در این دنیا بمانم و مثل این‌ها غرق شوم؛ چون بیمه نیستم. خوشا به سعادت‏ آن‌ها که در همان گرمی اول رفتند و خودشان را فدا کردند و نزد خدا و مردم ماندگار شدند. ما جنگ‌های زیادی داشته‏ایم، اما اصلاً چنین حسی پیدا نکرده‏ایم؛ چون خدا در کار نبوده و تمام این کارها برای کسب قدرت بوده است. اگر هم کسی در این راه شهید شده است – البته اگر بشود بهش گفت شهید- شهید قدرت بوده است، نه اسلام.

برخی از این شهدا اصلاً عمری نکردند، بچه بودند، اما کاری کردند که شاید آدم‌های بزرگ ما نکردند. بعضی از آن‌ها در دوران نوجوانی و جوانی، جهاد و ازخودگذشتگی‏ را وظیفه‌‏ی خود دانستند و به آن عمل کردند، اما کسی مثل «منتظری» که در آن زمان قائم‌مقام ولی فقیه بود، عاقبت‏به‏خیر نشد.

سالي دو بار براي تبليغ به سودان مي روم دو سال پیش که جریان فتنه پیش آمد، یکی از بچه‌های گروه اول می‌گفت، از ایران بگویید. تو را به خدا، ایران الگوی ماست. ما حاضریم سودان را فدای ایران کنیم، اما ایران بماند. بگذارید تصویر قشنگی که از ایران، در ذهن ماست، خراب نشود.

وقتی به سودانی‏ها می‌گوییم که هیچ افسر انگلیسی و آمریکایی بین مردم ایران نیست، تعجب می‌کنند.

خارج از ايران قدر عزت را مي‌دانند چون ذلت كشيده‌اند

متأسفانه در ایران وقتی در تاکسی و… می‏نشینیم، حرف‌هایی درباره‏ی انقلاب می‌شنویم که می‌فهمیم مردم هنوز متوجه نشده‏اند که انقلاب چه بوده و چه برایشان آورده است. به نظر من اگر انقلاب فقط عزت آورده باشد، کافی است. شما تحمل می‌کنید که یک سرباز آمریکایی به فرماندهانتان بشین، پاشو بگوید؟ برود به مغازه و هرچه می‌خواهد بردارد؟ دختر را در خیابان بگیرید و ببرد و کسی نتواند چیزی بگوید یا تعقیب کند؟ ما این‌ها را حس می‌کنیم. این عزت شما هم هزینه دارد

؛ تحریم و جنگ و… بهای این عزت است.

اگر در آن‌جا بگویید که انقلاب اسلامی، عزت آورد، همه می‌فهمند؛ چون آن‌ها ذلت کشیده‏اند. اما متأسفانه در این‌جا متوجه نمی‌شوند. پایداری اسلامی ایران چه در جنگ و چه در برابر فشارهای غرب و این خودباوری که باعث پیشرفت‌های وسیع در عرصه‌های مختلف شده است را انقلاب اسلامی تزریق کرده است؛ والّا نبود. ایران شده قبله‏ی مستضعفان؛ یعنی الآن نگاه سراسر جهان به ایران است و آن را به‏عنوان الگو پذیرفته‏اند.